Konuşma Güçlüğünün Olası Nedenleri Nelerdir?

Zeka: Konuşma oldukça karmaşık becerilerin belli bir düzen içinde oluşmasını gerektirir. Araştırmalar, zeka geriliğinin konuşma engelinin tek sebebi olarak gösterilemeyeceğini ortaya çıkarmıştır ancak zihin kabiliyeti ile dil kabiliyeti arasında olumlu bir ilişki olduğu genellikle kabul edilir.

Sağlık: Ağır ve uzun süren hastalıklar çocuğun her türlü gelişimini yavaşlatır, bazen durdurur. Başta gırtlak iltihabı (larenjit) olmak üzere boğazda yerleşmiş çeşitli mikrobik hastalıklar ve ses telleri üzerinde oluşan yumrucuklar da sesin kısık ve boğuk çıkmasına yol açarak konuşmayı güçleştirir.

İşitme: İşitme-konuşma arasında çok sıkı bir ilişki vardır. Doğuştan işitme engellilerin, özel eğitime tabi tutulmazlarsa konuşmayı öğrenemedikleri bilinen bir gerçektir.

Sinir-kas sağlığı ve aralarındaki eşgüdüm: Beyin felci ile engelli olan çocukların konuşma ve ses gelişimlerinde gerilik görülmektedir.

Konuşma organları: Diş, dil, damak, boğaz ve ses bantları engelli olduğunda çocuk muhtemelen konuşma güçlüğü çekecektir.

Olgunlaşma: Sinir, kas sağlığı ve aralarındaki eşgüdüm normal olabilir fakat motor gelişim yönünden belirli olgunluğa erişemedikçe çocuk konuşamaz. Çocuk çene ve dil kaslarına hakim olup, onları kullanacak düzeye erişmeden sesleri çıkaramaz.

Cinsiyet: Kızlarda kekemelik oranı daha azdır ve konuşma gelişimi daha erken başlar.

Duygusal durum: Korkunç kazalar, duygusal şok geçirenlerde konuşmanın kaybedildiği görülür. İlk çocukluk devresinde çocuğun karşılaştığı duygusal güçlükler onun konuşma gelişimini etkiler, geciktirebilir.

Güdüleme, uyarım, teşvik: Çevresinden gelen teşvik sonucu çocuk konuşmaya yönelecektir. Konuşması için uyaranların zengin olması gerekir.

DİL VE KONUŞMA GÜÇLÜĞÜ BELİRTİLERİ

Atlamalar: Atlama yanlışlarında sözcüklerin yalnız bir kısmı söylenir.

Örneğin: hayvan –ayvan, rehberlik-reberlik, saat -sat, araba -arba

Yerine Koyma: Sözcüğün başı, ortası veya sonundaki bir sesin yerine başka bir ses kullanılır. Örneğin: Arı -ayı, kitap-kipat, davul-dayul

Eklemeler: Sözcüklerdeki fazla sesleri içerir.

Örneğin: Aşagi-aşşağı, atmışaltmış, eşek -eşşek, pencere – penicere, saat- sahat

Çarpıtmalar: Sesler tam doğru olmamakla birlikte gerçeğine yakındır. Ses, konuşma dilinde olmayan yeni bir ses olarak çıkarılır.

Örneğin: karagöz -kaxgöz, ekmek -emm

KAYNAKLAR

[1] https://dilkom.anadolu.edu.tr/sayfa/dil-bozukluğu-ve-konuşma-bozukluğu-aynı-mıdır

[2] Milli Eğitim Bakanlığı Özel Eğitim ve Rehberlik Hizmetleri Genel Müdürlüğü; Dil ve Konuşma Bozukluğu Olan Bireyler “Aileler İçin Rehber Kitapçık”